Eskerrik asko

¿Alguna vez os habéis parado a pensar en todas las cosas que muchos pueden hacer por vosotros en vuestra vida sin que os percatéis o lo agradezcáis siquiera? Hoy animo a todos a dar ese gracias que se merecen esas personas que quizá no sean las mejores, pero están ahí siempre que se les necesita.

Construyendo la Cúpula - Parte 2

El llanto de la oscuridad

crecía fuerte aquella noche.

Los gritos, silenciosos,

inundaban de negro el bosque.

Ella sucumbía arrodillada,

el corazón latente en sus manos.

Teñida de rojo su mirada,

sangre negra en su regazo.

Los latidos se murieron,

el viejo reloj cayó al suelo.

Ladrillos de cristal nacieron,

del corazón que se iba pudriendo.

Como llevada por la nada,

como guiada por un instinto,

ella formó una pared

transparente como su espíritu.

El mundo muerto se acercaba

y no sonaba amistoso.

Little strong feelings II

Nahi nuen guztia zinen, eta oraindik zara. Nire besoengandik alde egitea erabaki zenuen, baina. Eta nire lagun onenetan beroa aurkitu zenuen, dirudi.

Nik nahi dudan guztia duzu: soldatapeko lana, bihotzkide bat, norbait zure alboan behar duzunean, eta zure gainetik begira, zu babesteko (eta ez nago multilagunari buruz hizketan), ... eta hala ere, triste egoteko denbora duzu.

Orain geldi, eta pentsa ezazu: nik ez daukat ez benetako lagun ez bihotzkiderik, nik ez daukat soldatapeko lanik, ezta zuk daukazun babes-sarea. Pentsa ezazu berriro zenbat denbora dudan nire eskuetan eguna igaro ahala. Eta pentsa ezazu zenbat denbora dudan deprimitzeko. Bai, noski, zure bizitza latza da. Eta nirea latzago, laxtana, inori axola ez badio ere...

Nola egiten da bidea, "inoiz ez ex baten lagun onenen batekin egon" geltokitik, lagun horren neskalaguna izatearen geltokira? Nik oraindik ezin dut ulertu. Beno, hala ere, hori zu bion gauzak dira, ez nireak, ez da hala?

Eta bai, jeloskor nago. Ez nago jeloskor nire inguruan dagoen guztiek bikoteka etortzeagaitik. Ez nago jeloskor zu, nire bikote izan zen pertsona, beste norbait aurkitu duzulako berriz ere, ni bakarti mantentzen naitzen bitartean. Jeloskor nago... gure erlazioan dena zaila izan zelako. Hilabete nire amodioa benetakoa zela sinistu zenezan. Eta hori, erdi urte ezagutu ginenetik zela.

Eta nire laguntza eskaini nizun. Eta gauzak errezago egin ziren. Eta orduan dena amaitu zenuen. Eta gauzak errezago izan ziren... besteentzat. Nik aurkitu nituen zailtasun guztiak, beraiek ez dituzte aurkitu. Nik egin behar izan nuen sakrifizio eta esfuertzo guztia, beraiek ez dute egin behar izan. Eta jeloskor nago, zailtasun guztiak nire kontra egon zirelako, eta orain besteen bidea errazago delako zurekin. Ni bakarrik jarraitzen dudan bitartean.

Hotza naizela, min egiten duten hitzak esaten ditudala? Bai, noski. Baina ezin izango dut inoiz zuk egin zenuen beste min egin. Gogora ezazu.

Construyendo la Cúpula - Parte 1

Lágrimas estrelladas,

en mis tristes pensamientos.

Los cristales de mi casa

no perciben mi aliento.

Susurros olvidados,

llevados por el viento.

Tus dulces palabras

ya no animan mi convento.

Caricias abandonadas,

agridulce escarmiento.

Adelante, hiéreme,

ahora ya no me arrepiento.

Sentimientos desperdiciados,

amargo temor violento.

Mis palabras esta noche

no serán más lo que siento.